به گزارش مشرق به نقل از مهر، در اين نامه نمايندگان تاکيد کرده اند: فاجعه شيميايي سردشت بي ترديد يکي از مهم ترين حوادث تلخ تاريخ کشورمان و حتي در جهان به دليل کاربرد آشکار سلاح هاي ممنوعه عليه مردم غير نظامي است.

نمايندگان اقوام کرد در مجلس شوراي اسلامي در اين نامه افزوده اند: اين مظلوميت باعث شده انجمن دفاع از حقوق مصدومان شيميايي سردشت از سه سال پيش شکوائيه اي به دادگاه ويژه رسيدگي به جنايات حکومت ساقط شده عراق با وکالت 'بکر محمدصديق' تقديم که دادسرا به استناد غيرعراقي بودن شاکيان شروع تحقيقات را مسکوت و آنرا منوط به طرح موضوع از سوي وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي ايران دانسته است.

نمايندگان در اين نامه با اشاره به اينکه بيش از 240 حمله شيميايي به مناطقي از کشور که 30مورد آن به مناطق مسکوني بوده و ده ها هزار شهيد و مصدوم به دنبال داشت، خواستار پيگيري حقوق جانبازان و قربانيان جنگ شيميايي از طريق محاکم بين المللي به استناد قانون الزام دولت شدند.

نمايندگان در اين نامه بيان داشتند: چنانچه اين روشنگري ها دامنه پيدا نکند و نقض کنوانسيون هاي منع استفاده از سلاح هاي شيميايي بر ملا نشود جهان بايد در جاي جاي خود به انتظار عقده ديکتاتور و شريک قدرتها و توليدکنندگان چنين سلاح هايي باشد.

در بخشي ديگر از اين نامه با اشاره به اين که عمده ترين حملات شيميايي، فاجعه بمباران شيميايي سردشت با استفاده از گاز خردل در هفتم تيرماه سال 66 بود، اضافه شده است: در اين حمله علاوه بر شهر سه روستاي مامه وت ،بيران و رشه هري نيز بمباران شد و در هفتم تيرماه سال 62، سردشت به وسيله توپخانه گلوله باران شيميايي و در 11 اسفند ماه سال 64 دو روستاي حومه سردشت و در هشتم تيرماه 66 روستاي 'قلعه رش' نيز بمباران شيميايي شد.

1500 جانباز شيميايي سردشتي بدون پزشک

کلينيک تخصصي جانبازان شيميايي سردشت هديه اي بود از سوي مقام معظم رهبري به جانبازان شيميايي سردشتي. اين در حالي است که با گذشت دو سال هنوز بخشهاي تخصصي اين کلينيک راه اندازي نشده و جانبازان سردشتي را براي درمان با اتوبوس به اروميه منتقل مي کنند.

سال 1375 در پي سفر مقام معظم رهبري به استان آذربايجان غربي از برکات اين سفر ساخت کلينيک تخصصي جانبازان شيميايي سردشت بود که متاسفانه پس از گذشت 15 سال هنوز بخشهايي از اين کلينيک مجهز نشده و با مشکل پزشک متخصص روبرو است.

پنج ماه قبل ابوالفضل ملکزاده معاون بهداشت بنياد شهيد و امور ايثارگران از واگذاري کلينيک مصدومان شيميايي سردشت به شبکه بهداشت استان آذربايجان غربي خبر داد که به گفته وي پيشنهاد اين واگذاري 9 ماه پيش در جلسه اي با حضور مسئولان مربوطه در استان آذربايجان غربي از سوي معاونت بهداشت و درمان بنياد شهيد و امور ايثارگران مطرح شد.

همچنين پيش از اين نصرتالله ملازاده، رئيس دانشگاه علوم پزشکي و خدمات بهداشتي و درماني آذربايجان غربي هم از واگذاري کلينيک تخصصي مصدومان شيميايي سردشت به شبکه بهداشت و درمان استان خبر داده بود در حالي که پس از گذشت پنج ماه هنوز اجراي اين طرح عملياتي نشده و کلينيک ايجاد شده توسط بنياد شهيد در سردشت همچنان بدون پزشک خاک مي خورد.

اين در حالي است که صالح عزيز پور رئيس انجمن حمايت از مصدومان شيميايي و جانباز 70 درصد شيميايي از تعطيلي داروخانه سردشت خبر داد و افزود: مسئولان زحمت کشيدند و کلينيک تخصصي جانبازان شيميايي را براي هزار و 500 مصدوم شيميايي باقيمانده از حمله شيميايي به سردشت ايجاد کردند ولي اي کاش پزشک معالج هم در کلينيک مي گذاشتند تا تجهيزات بيخودي خاک نخورد.

وي افزود: پس از بارها مصاحبه و فشار رسانه اي از سوي خبرگزاري ها و روزنامه ها بالاخره بنياد شهيد حرکتي انجام داد و قرار شد دانشگاه علوم پزشکي اروميه مسئوليت تامين پزشک معالج کلينيک تخصصي جانبازان شيميايي سردشت را بر عهده بگيرد که بر خلاف تعهدات هنوز دانشگاه پزشکي مستقر نکرده است.

اين جانباز شيميايي سردشتي گفت: صحنه زشت و تاسف باري هست وقتي جانبازان شيميايي را با اتوبوس پس از ساعتها راه براي درمان به اروميه مي برند در حالي که شهر ما سردشت است و کلينيک و درمانگاه هم داريم.

همچنين روشن فکر رئيس بنياد شهيد سردشت در پاسخ به اين پرسش که چرا پس از گذشت دو سال هنوز متخصص چشم و ريه جانبازان شيميايي در اين کلينيک مستقر نشده و پس از مدت پنج ماه هنوز دانشگاه علوم پزشکي بر اساس تفاهم نامه، پزشکي به اين کلينيک اعزام نکرده است گفت: من پاسخگو نيستم بايد از استان پيگيري کنيد ولي قرار است کارهايي انجام شود.

25 سال همزيستي با اشک و سرفه

25 سال است بمبهاي شيميايي و گاز خردل صداي تنفس سردشت را کند و کندتر مي کند با اين همه زندگي در اين ديار ادامه دارد در کوچه ها و خيابان ها در قلب هاي پرخروش مردماني که سالهاست حق زيستن را در لابه لاي سرفه ها و دردها مي جويند، مردماني که اشک و سرفه تنها واژه هاي قاموس سراسر درد زندگي شان است.

مردم سردشت هنوز اميدوارند بهار در کوچه هاي پر از بوي خردل آهنگ آرامش سرداده و در دشت هاي سرسبزاش اردو بزند.

شهرستان مرزي سردشت در هفتم تيرماه سال 66 در چهار نوبت توسط هواپيماهاي رژيم بعثي مورد حمله شيميايي قرار گرفت که طي آن بيش 110 نفر شهيد و پنج هزار نفر شيميايي شدند.

بر اساس آمارهاي رسمي، در شهر سردشت 113نفر شهيد شدند و يک هزار و 324 نفر بايد با درد و رنج حاصل از آثار سلاحهاي شيميايي، صبوري پيشه کنند و سالهاي سال با زخمهايي که تمدن بيمار بر پيکر آنها زده بسوزند و بسازند.

847 نفر مرد و 477 نفر زن سردشتي شيميايي شدند که 11 نفر داراي جانبازي بالاي 70 درصد، 23 نفر داراي جانبازي بين 50 تا 69 درصد، 435 نفر داراي جانبازي بين 25 تا 49 درصد و 855 نفر داراي جانبازي زير 25 درصد هستند.

اما حدود هفت تا هشت هزار نفر از مردم سردشت عنوان مي‌کنند که بعد از حادثه هفت تير 1366 و بمباران شيميايي اين شهر، دچار مشکلات بسيار ناشي ازآثار اين سلاحهاي شيميايي شدند.

شهر مرزي سردشت در جنوب آذربايجان غربي واقع شده است و در حال حاضر داراي بيشترين تعداد مصدومين شيميايي در کشور است.